بـديـهـى اسـت كـه در درجـه اول نبايد در ظلمها و ستمگريهايشان شركت جست و از آنها كمك گـرفـت , و در درجـه بعد اتكا بر آنها در آنچه مايه ضعف وناتوانى جامعه اسلامى و از دست دادن اسـتـقـلال و خودكفايى و تبديل شدن به يك عضو وابسته و ناتوان مى گردد بايد از ميان برود كه اين گونه ركونها جز شكست وناكامى و ضعف جوامع اسلامى , نتيجه اى نخواهد داشت .
و اما اين كه : فى المثل مسلمانان با جوامع غيرمسلمان , روابط تجارى ياعلمى براساس حفظ منافع مسلمين و استقلال و ثبات جوامع اسلامى داشته باشند, نه داخل در مفهوم ركون به ظالمين است و نه چيزى است كه از نظر اسلام ممنوع بوده باشد و در عصر خود پيامبر(ص ) و اعصار بعد همواره چنين ارتباطاتى وجود داشته است .