(آيه ) باز ادامه داد: ((من هرگز نفس سركش خويش را تبرئه نمى كنم چراكه (مى دانم ) اين نفس اماره ما را به بديها فرمان مى دهد)) (وما ابرئ نفسى ان النفس لا مارة بالسؤ).
((مگر آنچه پروردگارم رحم كند)) و با حفظ و كمك او مصون بمانيم (الا مارحم ربى ).
و در هـر حـال در برابر اين گناه از او اميد عفو و بخشش دارم ((چرا كه پروردگارم غفور و رحيم است )) (ان ربى غفور رحيم ).
شكست همسر عزيزمصر كه نامش ((زليخا)) يا ((راعيل )) بود در مسير گناه باعث تنبه او گرديد, و از كردار ناهنجار خود پشيمان گشت و روى به درگاه خداآورد.
و خـوشـبـخت كسانى كه از شكستها, پيروزى مى سازند و از ناكاميها كاميابى , واز اشتباهات خود راههاى صحيح زندگى را مى يابند و در ميان تيره بختيها نيكبختى خود را پيدا مى كنند.