هـمـان گـونـه كه قبلا هم گفته ايم , سوره هاى مكى چون در آغاز دعوت پيامبر(ص ) و به هنگام درگيرى شديد با مشركان نازل شده است غالبا پيرامون مسائل عقيدتى مخصوصا دعوت به توحيد و مـبارزه با شرك و اثبات معاد سخن مى گويد, در حالى كه سوره هاى مدنى كه پس از گسترش اسلام و تشكيل حكومت اسلامى نازل گرديد, پيرامون احكام و مسائل مربوط به نظامات اجتماعى , طبق نيازمنديهاى جامعه بحث مى كند.
ايـن سـوره كـه از سـوره هاى مكى است نيز همين برنامه را تعقيب كرده است وپس از اشاره به به حـقـانيت و عظمت قرآن , به بيان آيات توحيد و اسرار آفرينش كه نشانه هاى ذات پاك خدا هستند مى پردازد.
سـپس به بحث معاد و زندگى نوين انسان و دادگاه عدل پروردگار مى پردازد واين ((مجموعه معرفى مبدا و معاد)) را, با بيان مسؤوليتهاى مردم و وظائفشان تكميل مى كند.
دگـربـار بـه مساله توحيد باز مى گردد سپس براى شناخت حق و باطل , مثال مى زند, مثالهايى زنده و محسوس , و براى همه قابل درك .
و از آنجا كه ثمره نهايى ايمان به توحيد و معاد, همان برنامه هاى سازنده وعملى است به دنبال اين بـحـثـهـا, مردم را به وفاى به عهد و صله رحم و صبر واستقامت و انفاق در پنهان و آشكار و ترك انتقامجويى دعوت مى كند.
و سرانجام دست مردم را مى گيرد و به اعماق تاريخ مى كشاند و سرگذشت دردناك اقوام ياغى و سركش گذشته را نشان مى دهد.
بـنـابـرايـن سوره رعد, از عقايد و ايمان شروع مى شود, و به اعمال و برنامه هاى انسان سازى پايان مى يابد.
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.
(آيـه ) بـار ديگر به حروف مقطعه برخورد مى كنيم , منتها اين سوره تنهاسوره اى است كه در آغاز ((الف , لام , ميم , را)) (المر) ديده مى شود.
محتمل است اين تركيب اشاره به اين باشد كه محتواى سوره ((رعد)) جامع محتواى هر دو گروه از سوره هايى است كه با ((الم )) و ((الر)) آغاز مى شود.
بـه هـر حـال نـخـسـتين آيه اين سوره از عظمت قرآن سخن مى گويد: ((اينها آيات كتاب بزرگ آسمانى است )) (تلك آيات الكتاب ).
((و آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده است حق است )) (والذى انزل اليك من ربك الحق ).
و جـاى هـيـچ گـونـه شـك و ترديد در آن ديده نمى شود, چرا كه بيان كننده حقايق عينى جهان آفرينش و روابط آن با انسانها مى باشد.
((ولى بيشتر مردم ايمان نمى آورند)) (ولكن اكثر الناس لا يؤمنون ).