ممكن است چنين به نظر آيد كه اگر قرآن در آيات فوق از ميان انواع ميوه هاروى زيتون و خرما و انـگـور تـكـيـه كرده به خاطر وجود آنها در محيط نزول قرآن بوده است , ولى با توجه به جهانى و جاودانى بودن قرآن , و عمق تعبيراتش روشن مى شود كه مطلب از اين فراتر است .
غذاشناسان و دانشمندان به ما مى گويند: كمتر ميوه اى است كه براى بدن انسان از نظر غذايى به اندازه اين سه ميوه , مفيد و مؤثر باشد.
هـمـانـهـا مـى گويند: ((روغن زيتون )) براى توليد سوخت بدن ارزش بسيار فراوان دارد, كالرى حـرارتـى آن بـسـيـار بـالا اسـت , و از ايـن جهت يك نيروبخش است و آنهاكه مى خواهند همواره سلامت خود را حفظ كنند, بايد به اين اكسير علاقه مند شوند.
روغـن زيـتون دوست صميمى كبد آدمى است , و براى رفع عوارض كليه ها وسنگهاى صفراوى و قولنجهاى كليوى و كبدى و رفع يبوست بسيار مؤثر است .
بـا پيشرفت دانش پزشكى و غذاشناسى اهميت دارويى ((خرما)) نيز به ثبوت رسيده است در خرما كـلـسـيـم وجود دارد كه عامل اصلى استحكام استخوانهاست و نيزفسفر وجود دارد كه از عناصر اصلى تشكيل دهنده مغز و مانع ضعف اعصاب وخستگى است , قوه بينايى را مى افزايد.
و نيز خرما داراى پتاسيم است كه فقدان آن را در بدن علت حقيقى زخم معده مى دانند, ووجود آن براى ماهيچه ها وبافتهاى بدن انسان بسيار پرارزش است .
اين سخن امروز در ميان غذاشناسان معروف است كه خرما از سرطان جلوگيرى مى كند.
و امـا در مـورد ((انـگـور)) به گفته دانشمندان غذاشناس به قدرى عوامل مؤثردارد كه مى توان گفت , يك داروخانه طبيعى است .
انـگـور دو بـرابر گوشت , در بدن حرارت ايجاد مى كند, و علاوه بر اين ضد سم است , براى تصفيه خـون , دفـع رمـاتيسم , نقرس , و زيادى اوره خون , اثر درمانى مسلمى دارد, انگور معده و روده را لايـروبـى مى كند, نشاط آفرين و برطرف كننده اندوه است , اعصاب را تقويت كرده , و ويتامينهاى مختلف موجود در آن به انسان نيرو و توان مى بخشد.
بـنـابراين , تكيه كردن قرآن بر اين سه نوع ميوه بى دليل نيست , و شايد در آن روز قسمت مهمى از آن بر مردم پوشيده بوده است .