تـحـقير و درهم شكستن شخصيت زن , تنها در ميان عرب جاهلى نبود, بلكه در ميان اقوام ديگر و حتى شايد متمدنترين ملل آن زمان نيز, زن شخصيتى ناچيزداشت , و غالبا با او به صورت يك كالا و نـه يـك انـسان رفتار مى شد, البته عرب جاهلى اين تحقير را در اشكال زننده تر و وحشتناكترى انجام مى داد.
ولـى اسـلام ظـهور كرد و با اين خرافه در ابعاد مختلفش سرسختانه جنگيد وخود پيامبر(ص ) آن قدر به دخترش بانوى اسلام فاطمه زهرا(ع ) احترام مى گذاشت كه مردم تعجب مى كردند, با تمام مـقـامـى كه داشت , دست دخترش را مى بوسيد, وبه هنگام مراجعت از سفر نخستين كسى را كه ديدار مى كرد, دخترش فاطمه بود.
در حـديثى از پيامبر(ص ) مى خوانيم كه فرمود: ((چه فرزند خوبى است دختر! هم پرمحبت است , هم كمك كار, هم مونس است و هم پاك و پاك كننده )).
در حـقـيـقت اين احترام به شخصيت زن سبب آزادى او در جامعه و پايان دادن به دوران بردگى زنان است .
ولـى بـا نـهايت تاسف هنوز در جوامع اسلامى , آثارى از همان افكار جاهلى وجود دارد, و هنوز كم نيستند خانواده هايى كه از تولد پسر خوشحال و از نوزاددختر ناراحت مى شوند.
حـتى در جوامع غربى كه تصور مى كنند براى زن شخصيت والايى قائلند عملامى بينيم او را آنچنان تحقير كرده اند كه به صورت يك عروسك بى ارزش ياوسيله اى براى خاموش كردن آتش شهوت و يا ابزارى براى تبليغ كالاهايشان در آورده اند.