در اين آيه طرق نفوذ شيطان و اسباب و وسائلى را كه در وسوسه هاى خود به آن متوسل مى شود به شـكل جالب و گويايى چنين شرح مى دهد: ((و هركدام از آنهارا مى توانى با صدايت تحريك كن )) ((واستفزز من استطعت منهم بصوتك ).
((و لشكر سواره و پياده ات را بر آنها گسيل دار))! (واجلب عليهم بخيلك ورجلك ).
شـيـطان دستياران فراوانى از جنس خود و از جنس آدميان دارد كه براى اغواى مردم به او كمك مـى دهـند, بعضى سريعتر و نيرومندتر همچون لشكرسواره اند, و بعضى آرامتر و ضعيفتر همچون لشكر پياده !.
((و در ثروت و فرزندانشان شركت جوى ))! (وشاركهم فى الا موال والا ولا د).
((و آنها را با وعده ها سرگرم كن ))! (وعدهم ).
سپس هشدار مى دهد كه : ((ولى شيطان جز فريب و دروغ وعده اى به آنهانمى دهد)) (وما يعدهم الشيطان الا غرورا).
(آيـه ) امـا بدان ((تو هرگز سلطه اى بر بندگان من نخواهى يافت )) (ان عبادى ليس لك عليهم سلطان ).
((و همين قدر كافى است كه پروردگارت (ولى و) حافظ آنها باشد)) (وكفى بربك وكيلا ).