در آيـه فـوق مى خوانيم كه خداوند به موسى (ع ) مى گويد: ((به كوه بنگر اگر درجاى خود باقى ماند مرا خواهى ديد)) آيا مفهوم اين سخن اين است كه به راستى خداوند قابل مشاهده است ؟.
پـاسـخ اين است كه اين تعبير در حقيقت كنايه از محال بودن چنين موضوعى است , همانند جمله حتى يلج الجمل فى سم الخياطS( كافران در بهشت نمى روندمگر آن كه شتر از سوراخ سوزن بگذرد (اعـراف /40) و از آنـجـا كـه معلوم بوده كوه دربرابر جلوه خداوند محال است پايدار بماند, چنين تعبيرى ذكر شده است .
همان گونه كه قبل از آن نيز فرمود: ((لن ترانى )) يعنى , هرگز مرا نخواهى ديدنه در دنيا و نه در آخرت .