(آيـه ) در آغـاز اين سوره بار ديگر به ((حروف مقطعه )) برخورد مى كنيم كه در اينجا چهار حرف : ((الف , لام , ميم و صاد)) است (المص ).
مـمـكن است , يكى از اهداف اين حروف , جلب توجه شنوندگان , و دعوت آنها به سكوت و استماع بوده باشد, زيرا ذكر اين حروف در آغاز سخن , مطلب عجيب و نوظهورى در نظر عرب بود, و حس كنجكاوى آنها را برمى انگيخت , و درنتيجه به دنباله آن نيز گوش فرا مى دادند.
(آيـه ) در ايـن آيـه مـى فـرمـايـد: ((ايـن كتابى است كه بر تو نازل شده است , ونبايد از ناحيه آن هيچ گونه نگرانى و ناراحتى به خود راه دهى )) (كتاب انزل اليك فلايكن فى صدرك حرج منه ).
جـمـلـه فوق به پيامبر(ص ) دلدارى مى دهد, كه چون اين آيات از ناحيه خداست , نبايد هيچ گونه نگرانى به خود راه دهد, نه نگرانى از جهت عكس العملى كه دشمنان لجوج و سرسخت در برابر آن نشان خواهند داد, و نه نگرانى از ناحيه نتيجه و برداشتى كه از تبليغ اين رسالت انتظار مى رود.
و در جـمـلـه بعد اضافه مى كند: ((هدف از نزول اين كتاب انذار و بيم دادن مردم (از عواقب شوم افـكـار و اعـمـالشان است ) و همچنين تذكر و يادآورى براى مؤمنان راستين )) (لتنذر به وذكرى للمؤمنين ).
(آيه ) سپس روى سخن را به عموم مردم كرده , مى گويد: ((از آنچه ازطرف پروردگارتان بر شما نازل شده است , پيروى كنيد)) (اتبعوا ما انزل اليكم من ربكم ) و به اين ترتيب , سخن از پيامبر(ص ) و ماموريت و رسالت او شروع مى شودو به وظيفه مردم منتهى مى گردد.
و بـراى تاكيد اضافه مى كند: ((از فرمان غير خداوند پيروى نكنيد و از انتخاب ولى و سرپرستى جز او خوددارى نماييد)) (ولا تتبعوا من دونه اوليا).
اما چون آنها كه به تمام معنى در برابر حق تسليمند و از تذكرات , متذكرمى گردند كمند, در پايان آيه مى گويد: ((كمتر متذكر مى شويد)) (قليلا ما تذكرون ).
از اين آيه ضمنا استفاده مى شود كه انسان بر سر دو راهى است , يا پذيرش ولايت و رهبرى خداوند, و يـا داخـل شدن در (ولايت ) ديگران , اگر مسير اول راقبول كند, (ولى ) او تنها خداست , اما اگر تحت ولايت ديگران قرار گيرد, هر روزبايد بار كسى را بر دوش گيرد و ارباب تازه اى انتخاب كند .
(آيه ).