در اينجا صحنه ديگرى از تاريخ پرماجراى بنى اسرائيل كه مربوط به جمعى از آنهاست كه در ساحل دريـايـى زندگى مى كردند, آمده است , منتها روى سخن درآن به پيامبراسلام (ص ) است , و به او مـى گويد: ((از قوم يهود معاصر خويش ماجراى شهرى را كه در كنار دريا قرار داشت سؤال كن )) (واسئلهم عن القرية التى كانت حاضرة البحر).
طبق روايات اين ((قريه )) بندرى به نام ((ايله )) بوده كه امروز به نام بندر ايلات معروف است .
و بـه يـاد آنها بياور ((زمانى را كه در روز شنبه (از قانون پروردگار) تجاوزمى كردند)) (اذ يعدون فى السبت ).
زيـرا روز شـنـبـه تعطيل آنها بود و وظيفه داشتند, دست از كار و كسب و صيدماهى بكشند و به مراسم عبادت آن روز بپردازند, اما آنها اين دستور رازير پا گذاردند.
سـپس قرآن آنچه را در جمله قبل سربسته بيان كرده بود, چنين شرح مى دهد:به خاطر آنها بياور ((آن هـنـگـام را كـه ماهيان در روز شنبه در روى آب آشكار مى شدندو در غير روز شنبه ماهيان كمتر به سراغ آنها مى آمدند)) (اذ تاتيهم حيتانهم يوم سبتهم شرعا ويوم لا يسبتون لا تاتيهم ).
ايـن مـوضوع خواه جنبه طبيعى داشته , و يا جنبه فوق العاده و الهى , وسيله اى بود براى امتحان و آزمـايـش اين جمعيت , لذا قرآن مى گويد: ((ما اين چنين آنها را به چيزى كه در برابر آن مخالفت مى كردند آزمايش مى كرديم )) (كذلك نبلوهم بما كانوايفسقون ).