در تعقيب آيه گذشت كه به مشركان مى گفت : شما و بتهايتان نمى توانيدكوچكترين زيانى به من بـرسـانيد, در اين آيه به دليل آن اشاره كرده , مى گويد: ((ولى وسرپرست و تكيه گاه من خدايى است كه اين كتاب آسمانى را بر من نازل كرده است ))(ان وليى اللّه الذى نزل الكتاب ).
نـه تـنـهـا مـن , ((او هـمـه صالحان و شايستگان را حمايت و سرپرستى مى كند ومشمول لطف و عنايتش قرار مى دهد)) (وهو يتولى الصالحين ).
(آيه ) سپس بار ديگر به تاكيد روى دلايل بطلان بت پرستى پرداخته ,مى گويد: ((معبودهايى را كه غـيـر از خدا مى خوانيد كارى از آنها ساخته نيست ,نمى توانند شما را يارى كنند و نه خودشان را)) (والذين تدعون من دونه لا يستطيعون نصركم ولا انفسهم ينصرون ).
(آيـه ) و از اين بالاتر ((اگر از آنها هدايت خويشتن را در مشكلات بخواهيد, آنها حتى حرف شما را نمى شنوند)) ! (وان تدعوهم الى الهدى لا يسمعوا).
و حـتى ((آنها را مى بينى كه (با چشمهاى مصنوعيشان ) گويا به تو نگاه مى كنند, ولى در حقيقت نمى بينند)) (وتريهم ينظرون اليك وهم لا يبصرون ).
مـضـمون دو آيه اخير در آيات گذشته نيز آمده بود, و اين تكرار به خاطر تاكيدهر چه بيشتر روى مـساله مبارزه با بت پرستى و ريشه كن كردن نفوذ آن در روح و فكرمشركان از طريق تلقين مكرر است .