به دنبال آياتى كه اشاره به مبد و معاد در آنها شده بود در اين آيه و آيات بعد, ((انسان )) و عظمت و اهـمـيـت مـقـام او و چگونگى آفرينش او و افتخاراتى كه خداوند به او داده , مورد بحث قرار داده , مـى فـرمايد: ((ما مالكيت و حكومت , وتسلط شما را بر زمين , مقرر داشتيم )) (ولقد مكناكم فى الا رض ).
((و انواع وسايل زندگى را براى شما در آن قرار داديم )) (وجعلنا لكم فيهامعايش ) ((اما با اين حال كمتر شكر اين همه نعمت و موهبت را به جاى مى آوريد))(قليلا ما تشكرون ).