به خواست خدا در آيات آينده مى خوانيم كه خواب اصحاب كهف آنقدرطولانى شد كه به 309 سال بـالغ گرديد, و به اين ترتيب خوابى بود شبيه به مرگ , وبيداريش همانند رستاخيز, لذا در اين آيه قرآن مى گويد: ((و اين گونه آنها رابرانگيختيم )) (وكذلك بعثناهم ).
يـعـنـى هـمـان گـونـه كـه قادر بوديم آنها را در چنين خواب طولانى فرو بريم آنها رابه بيدارى بازگردانديم .
ما آنها را از خواب برانگيختيم : ((تا از يكديگر سؤال كنند, يكى از آنها پرسيد:فكر مى كنيد چه مدت خوابيده ايد))؟ (ليتسالوا بينهم قال قائل منهم كم لبثتم ).
((آنها گفتند: يك روز يا بخشى از يك روز خوابيده ايم )) (قالوا لبثنا يوما اوبعض يوم ).
ولى سرانجام چون نتوانستند دقيقا بدانند مدت خوابشان چقدر بوده ((گفتند:پروردگار شما از مدت خوابتان آگاهتر است )) (قالوا ربكم اعلم بما لبثتم ).
ولـى بـه هر حال سخت احساس گرسنگى و نياز به غذا مى كردند چون ذخيره هاى بدن آنها تمام شـده بـود, لـذا نـخستين پيشنهادشان اين بود: ((سكه نقره اى را كه با خود داريد به دست يكى از نفرات خود بدهيد و او را به شهر بفرستيد, تابرود و ببيند كدامين فروشنده غذاى پاكترى دارد, به مـقـدار روزى و نياز از آن براى شما بياورد)) (فابعثوا احدكم بورقكم هذه الى المدينة فلينظر ايها ازكى طعامافلياتكم برزق منه ).
((اما بايد دقت كند و هيچ كس را از وضع شما آگاه نسازد)) (وليتلطف ولا يشعرن بكم احدا).
(آيه )ـ((چرا كه اگر آنها از وضع شما آگاه شوند و بر شما دست يابند ياسنگسارتان مى كنند يا به آيين خويش (آيين بت پرستى ) باز مى گردانند)) (انهم ان يظهروا عليكم يرجموكم او يعيدوكم فى ملتهم ).
((و در آن صورت هرگز روى نجات و رستگارى را نخواهيد ديد)) (ولن تفلحوااذا ابدا).