بعد از آن كه در آيات گذشته به قسمتى از پاداشهاى اخروى مؤمنان صالح اشاره شد در اين آيه و آيه بعد به يكى از روشنترين پاداشهاى دنيوى آنها كه ((حكومت روى زمين )) است با بيان شيوايى اشاره كرده , مى گويد: ((و در زبور بعد ازذكر چنين نوشتيم كه سرانجام بندگان صالح من وارث (حـكـومـت ) زمـيـن خـواهـندشد)) (ولقد كتبنا فى الزبور من بعد الذكر ان الا رض يرثها عبادى الصالحون ).
((ارض )) به مجموع كره زمين گفته مى شود و سراسر جهان را شامل مى گردد.
مـنـظور از ((زبور)) كتاب داوود, و ((ذكر)) به معنى تورات است , و به اين ترتيب معنى آيه چنين مـى شـود, ((مـا, در زبـور, بـعد از تورات , چنين نوشتيم كه اين زمين رابندگان صالح ما به ارث خواهند برد)).
سـؤال ديـگـرى كـه در اينجا باقى مى ماند اين است كه بندگان صالح خدا((عبادى الصالحون )) كيانند؟.
كـلمه ((صالحون )) معنى گسترده و وسيعى دارد, كه علاوه بر ايمان و توحيدهمه شايستگيها از آن به ذهن مى آيد, شايستگى از نظر عمل و تقوا, شايستگى ازنظر علم و آگاهى , شايستگى از نظر قدرت و قوت , و شايستگى از نظر تدبير و نظم ودرك اجتماعى .
در بـعـضـى از روايـات صريحا اين آيه تفسير به ياران حضرت مهدى ـعج ـ شده است : كه بيان يك مصداق عالى و آشكار است , و عموميت مفهوم آيه را محدودنمى سازد.
نـظـام آفـريـنـش دليل روشنى بر پذيرش يك نظام صحيح اجتماعى در آينده ,در جهان انسانيت خـواهـد بود, و اين همان چيزى است كه از آيه مورد بحث واحاديث مربوط به قيام ((مصلح بزرگ جهانى )) حضرت مهدى ـارواحناه فداه ـاستفاده مى شود.
(آيه )ـ اين آيه به عنوان تاكيد بيشتر مى گويد: ((در اين سخن ابلاغ روشنى .
است براى گروهى كه خدا را (با اخلاص ) پرستش مى كنند)) (ان فى هذالبلا غا لقوم عابدين ).