در آيـات گذشته سخن از كفار بطور مطلق درميان بود, ولى در اين آيه اشاره به گروه خاصى از آنـان شـده اسـت كـه داراى تخلفات و گناهان سنگين مخصوصا دررابطه با ((مسجدالحرام )) و ((مراسم پرشكوه حج )) هستند.
نـخست مى گويد: ((كسانى كه كافر شدند و مردم را از راه خدا, جلوگيرى مى كنند )) (ان الذين كفروا ويصدون عن سبيل اللّه ).
هـمچنين مردم با ايمان را ((از (كانون بزرگ توحيد) مسجدالحرام باز مى دارند,همان مركزى كه آن را بـراى همه مردم يكسان قرار داده ايم , چه آنها كه در آن سرزمين زندگى مى كنند و چه آنها كـه از نـقـاط دور به سوى آن مى آيند)) مستحق عذابى دردناكند (والمسجد الحرام الذى جعلناه للناس سوا العاكف فيه والباد).
((و هركس بخواهد در اين سرزمين از طريق حق منحرف گردد, و دست به ظلم و ستم بيالايد ما از عذاب دردناك به او مى چشانيم )) (ومن يرد فيه بالحاد بظلم نذقه من عذاب اليم ).
در واقع اين گروه از كافران علاوه بر انكار حق , مرتكب سه جنايت بزرگ شده اند:.
1ـ جلوگيرى از راه خدا و ايمان و طاعت او.
2ـ جلوگيرى از عبادت كنندگان و زوارخانه خدا و قرار دادن امتيازى براى خود.
3ـ در اين سرزمين مقدس دست به ظلم و گناه و الحاد مى زنند.