ايـن آيـه كـه آخـرين آيه سوره فرقان است در حقيقت نتيجه اى است براى تمام سوره , و هم براى بحثهايى كه در زمينه اوصاف ((عبادالرحمن )) در آيات گذشته آمده است .
روى سـخـن را بـه پـيامبر(ص ) كرده , مى گويد: ((بگو: پروردگار من براى شماارج و وزنى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد)) (قل ما يعبؤا بكم ربى لولا دعاؤكم ).
بـنـابـراين آنچه به شما وزن و ارزش و قيمت در پيشگاه خدا مى دهد همان ايمان و دعا و توجه به پروردگار و بندگى اوست .
سپس مى افزايد: ((شما تكذيب (آيات پروردگار و پيامبران خدا) كرديد, و اين تكذيب دامان شما را خواهد گرفت , و از شما جدا نخواهد شد)) (فقد كذبتم فسوف يكون لزاما).
يعنى S( شما در گذشته آيات خدا و پيامبران او را تكذيب كرديد اگر به سوى خدا نياييد و راه ايمان و بندگى او را پيش نگيريد هيچ ارزش و مقامى نزد اونخواهيد داشت , و كيفرهاى تكذيبتان قطعا دامانتان را خواهد گرفت .
(پايان سوره فرقان )).