اين سوره نيز همانند ساير سوره هاى ((مكى )) بيشتر سخن از ((مبدا)) و ((معاد))مى گويد .
بخش اول : اشاره كوتاهى به عظمت قرآن و بخشى از صفات جلال و جمال پروردگار است .
و در بخش دوم : كه بيش از هشتاد آيه را دربر مى گيرد از داستان موسى (ع )سخن مى گويد.
در سومين بخش : درباره معاد وقسمتى ازخصوصيات رستاخيزسخن مى گويد.
در بخش چهارم : سخن از قرآن و عظمت آن است .
و در بـخـش پـنجم : سرگذشت آدم و حوا را در بهشت و سپس ماجراى وسوسه ابليس و سرانجام هبوط آنها را در زمين , توصيف مى كند.
و بالاخره در آخرين قسمت , نصيحت و اندرزهاى بيداركننده اى , براى همه مؤمنان بيان مى دارد.