در ايـن آيـه بـه مـقـام مـريم و عظمت و احترام او و فرزندش حضرت مسيح (ع )اشاره شده است , مى گويد: ((و به ياد آور زنى را كه دامان خود را پاك نگه داشت ))(والتى احصنت فرجها).
((سپس ما از روح خود در او دميديم )) (فنفخنا فيها من روحنا).
((و او و فـرزنـدش [ مـسـيـح ] را نـشـانه بزرگى براى جهانيان قرار داديم ))(وجعلناها وابنها آية للعالمين ).