ايـن آيـه و دو آيـه بـعـد اسـتدلالى است بر توحيد و وحدانيت خداوند و ربوبيت او, و نفى شرك و بت پرستى .
نخست مى گويد: ((او كسى است كه آياتش را به شما نشان مى دهد)) (هوالذى يريكم آياته ).
همان آيات و نشانه هاى آفاقى و انفسى كه تمام عالم هستى را پر كرده است .
سـپـس بـه بـيـان يـكى از اين آيات پرداخته , مى افزايد: ((او از آسمان براى شماروزى (پرارزشى ) مى فرستد)) (وينزل لكم من السما رزقا).
دانه هاى حيات بخش باران , نور آفتاب كه زنده كننده تمام موجودات است , و هوائى كه مايه حيات همه حيوانات و گياهان مى باشد همه از آسمان نازل مى شود.
و در پـايـان آيه مى افزايد: با وجود اين همه آيات در پهنه جهان هستى چشمهاى نابينا و قلوبى كه حـجـاب بـر آنـها افكنده شده چيزى نمى بينند ((تنها كسانى متذكر مى شوند كه به سوى خدا باز گردند)) و قلب و جان خود را از آلودگيها بشويند(وما يتذكر الا من ينيب ).
(آيـه )ـ در ايـن آيـه چنين نتيجه گيرى مى كند: ((اكنون (كه چنين است ) خدارا بخوانيد و دين خود را براى او خالص كنيد)) (فادعوا اللّه مخلصين له الدين ).
برخيزيد و با تيشه ايمان به جان بتهاى مشركان بيفتيد, و همه را از صفحه فكر و فرهنگ و اجتماع خود محو كنيد.
البته اين كار شما كافران لجوج و متعصب را سخت ناراحت مى كند ولى ترس و هراسى به خود راه ندهيد, آئين خود را خالص كنيد ((هر چند كافران ناخشنودباشند)) (ولو كره الكافرون ).
(آيـه )ـ ايـن آيـه خـدا را بـا چـنـد وصـف مهم از اوصافش توصيف كرده ,مى گويد: ((او درجات (بندگان صالح ) را بالا مى برد)) (رفيع الدرجات ).
او در عـلـمـش بـلندمربته است , و در قدرتش نيز بلندمرتبه , تمام اوصاف كمال و جمالش آن قدر مرتفع و بالاست كه هماى بلندپرواز و دانش بشرى هرگز به اوج آن نمى رسد.
سپس مى افزايد: ((او صاحب عرش است )) (ذوالعرش ).
سرتاسر عالم هستى تحت قدرت و حكومت اوست .
در سـومين توصيف مى گويد: ((روح (مقدس ) را به فرمانش بر هر كسى ازبندگانش كه بخواهد القا مى كند)) (يلقى الروح من امره على من يشا من عباده ).
ايـن روح هـمـان قرآن و مقام نبوت و وحى است كه مايه حيات دلها و همانندروح در پيكر انسانى است .
جالب اين كه در آيات پيشين سخن از نزول باران و ارزاق جسمانى در ميان بود و در اينجا سخن از نزول وحى و رزق روحانى است .
اكـنـون بـبينيم هدف از القاى ((روح القدس )) بر پيامبران چيست ؟ و آنها اين راه پرنشيب و فراز و طولانى و پرمشقت را براى چه هدفى تعقيب مى كنند؟.
در آخرين جمله آيه به اين سؤال پاسخ داده شده , مى گويد: ((هدف اين است ((تا (مردم را) از روز ملاقات [روز رستاخيز] بيم دهد))! (لينذر يوم التلا ق ).
روزى كه بندگان با پروردگارشان از طريق شهود باطنى ملاقات مى كنند.
روزى كه گذشتگان و آيندگان همه با هم تلاقى دارند.
روز ملاقات پيشوايان حق و باطل با پيروانشان .
روز لقاى مستضعفين و مستكبرين و ملاقات ظالم و مظلوم .
روز ديدار انسانها و فرشتگان .
و بالاخره روز تلاقى انسان با اعمال و گفتار و كردارش و با دادگاه عدل خداوند.