مـردم مـصـر به حكم اين كه در آن زمان نيز نسبتا متمدن و باسواد بودندگفتگوهاى مورخان را دربـاره اقـوام پيشين , اقوامى همچون قوم نوح و عاد و ثمود كه سرزمين آنها غالبا فاصله زيادى از آنها نداشت شنيده بودند, و از سرنوشت دردناك آنها كم و بيش خبر داشتند.
لـذا مـؤمن آل فرعون بعد از آن كه با نقشه قتل موسى به مخالفت پرداخت و بامقاومت سرسختانه فـرعـون روبـرو شـد كه دستور قبل را مجددا تاييد كرد به اين فكرافتاد كه اين بار دست اين قوم سركش را گرفته و به اعماق تاريخ پيشينيان ببرد, شايدبيدار شوند و در تصميم خود تجديد نظر كنند آيه مى گويد: ((آن مرد با ايمان گفت :اى قوم من ! من بر شما از روزى همانند روز (عذاب ) اقوام پيشين بيمناكم )) (وقال الذى آمن يا قوم انى اخاف عليكم مثل يوم الا حزاب ).
(آيـه )ـ سـپـس به شرح اين سخن پرداخت و گفت : ((و از عادتى همچون عادت قوم نوح و عاد و ثـمـود و كـسانى كه بعد از آنها بودند)) از شرك و كفر و طغيان بيمناكم (مثل داب قوم نوح وعاد وثمود والذين من بعدهم ).
آيـا دلـيلى داريد كه اين گونه عذابهاى الهى دامانتان را نخواهد گرفت ؟ مگرآنها چه كرده بودند كه آن چنان گرفتار شدند؟ جز اين كه در برابر دعوت پيامبران الهى ايستادند و گاهى پيامبران را كشتند, و يا تكذيب كردند؟.
ولـى بـدانـيـد هـر چـه بـر سـر شما آيد از ناحيه خود شماست ((چرا كه خداوندظلم و ستمى بر بندگانش نمى خواهد)) (ومااللّه يريد ظلما للعباد).
(آيـه )ـ سپس افزود: ((اى قوم ! من بر شما از روزى مى ترسم كه مردم يكديگر را صدا مى زنند)) از هم يارى مى طلبند و صدايشان به جايى نمى رسد! (وياقوم انى اخاف عليكم يوم التناد).
((يوم التناد)) مفهومش ((روز ندا دادن يكديگر)) است , و اين تعبير نشانه نهايت عجز و بيچارگى است در زمانى كه كارد به استخوان مى رسد, و افرادى كه دستشان از همه جا بريده يكديگر را صدا مى كنند و فريادشان به جايى نمى رسد.
در ايـن جـهـان نـيـز ((يوم التناد)) فراوان است , روزهايى كه عذاب الهى نازل مى شود, بحرانها و حـوادث سخت همه را تحت فشار قرار مى دهد, و پناهگاهى مى جويند اما پناهگاهى وجود ندارد, و همه فرياد مى كشند!.
(آيه )ـ اين آيه در تفسير يوم التناد مى گويد: ((روزى كه روى مى گردانيد و فرارمى كنيد, اما هيچ پـنـاهگاه و نگهدارنده اى در برابر عذاب الهى براى شما نيست ))(يوم تولون مدبرين مالكم من اللّه من عاصم ).
((آرى ! كـسـى را كـه خدا (بر اثر اعمالش ) گمراه ساخته هدايت كننده اى براى اونيست )) (ومن يضلل اللّه فماله من هاد).
آنها در اين دنيا از طريق هدايت گمراه مى شوند و در حجابى از جهل وضلالت فرو مى روند, و در آخرت از طريق بهشت و نعمتهاى الهى گمراه خواهند شد.