در پـنـجمين و آخرين مرحله , ((مؤمن آل فرعون )) پرده ها را كنار زد, و بيش از آن نتوانست ايمان خود را مكتوم دارد, آنچه گفتنى بود گفت .
از قـرائن بـرمـى آيـد كـه آن قـوم لـجوج و مغرور متقابلا از مزاياى شرك سخن گفتند, و اورا به بت پرستى دعوت نمودند.
لذا او فرياد زد و گفت : ((اى قوم ! چرا من شما را به سوى نجات دعوت مى كنم اما شما مرا به سوى آتش مى خوانيد))؟! (ويا قوم مـالى ادعوكم الى النجوة وتدعوننى الى النار).
مـن سعادت شما را مى طلبم , و شما بدبختى مرا, من شما را به شاهراه هدايت مى خوانم و شما مرا به بيراهه مى خوانيد.
(آيه )ـ آرى ((شما مرا دعوت مى كنيد كه به خداى يگانه كافر شوم وشريكهايى كه به آن علم ندارم براى او قرار دهم , در حالى كه من شما را به سوى خداوند عزيز غفار دعوت مى كنم )) (تدعوننى لا كفر باللّه واشرك به مـا ليس لى به علم وانا ادعوكم الى العزيز الغفار).
تـعـبـيـر به ((عزيز)) و ((غفار)) از يك سو اشاره به اين مبدا بزرگ بيم و اميد است واز سوى ديگر اشاره اى به نفى الوهيت بتها و فراعنه كه نه عزتى در آنان است و نه عفو و گذشتى !.
(آيه )ـ سپس افزود: ((قطعا آنچه مرا به سوى آن مى خوانيد نه دعوتى دردنيا دارد و نه در آخرت )) (لا جرم انما تدعوننى اليه ليس له دعوة فى الدنيا ولا فى الا خرة ).
ايـن بـتـهـا هرگز رسولانى به سوى مردم نفرستاده اند تا آنها را به سوى خوددعوت كنند و نه در آخرت مى توانند حاكميت بر چيزى داشته باشند.
و به همين دليل , بايد بدانيد ((تنها بازگشت ما در قيامت به سوى خداست ))(وان مردنا الى اللّه ).
اوست كه رسولان خود را براى هدايت انسانها فرستاده , و اوست كه آنها رادر برابر اعمالشان پاداش و كيفر مى دهد.
و نيز بايد بدانيد كه ((اسرافكاران و متجاوزان اهل دوزخند)) (وان المسرفين هم اصحاب النار).
(آيـه )ـ و در آخـريـن سـخـنـش بـا تهديدى پرمعنى گفت : ((به زودى آنچه رامن امروز به شما مـى گـويـم به خاطر خواهيد آورد)) (فستذكرون مـا اقول لكم ) وهنگامى كه آتش خشم و غضب الهى دامانتان را در اين جهان و آن جهان بگيرد به صدق گفتار من پى مى بريد.
امـا افـسـوس كه آن زمان دير است , اگر در آخرت باشد راه بازگشت وجودندارد, و اگر در دنيا باشد به هنگام نزول عذاب تمام درهاى توبه بسته مى شود.
سـپـس افـزود: ((و مـن تمام كارهاى خود را به خداوند يگانه يكتا واگذار مى كنم كه او نسبت به بندگانش بيناست )) (وافوض امرى الى اللّه ان اللّه بصير بالعباد).
و به همين دليل نه از تهديدهاى شما مى ترسم , و نه كثرت و قدرت شما وتنهايى من مرا به وحشت مى افكند.
(آيه )ـ خداوند هم اين بنده مؤمن مجاهد را تنها نگذاشت , چنانكه دراين آيه مى خوانيم : ((خداوند او را از نقشه هاى شوم و سؤ آنها نگه داشت )) (فوقيه اللّه سيئات مـا مكروا).
ولى در مقابل ((عذابهاى شديدى بر آل فرعون نازل گرديد)) (وحاق بـال فرعون سؤ العذاب ).
(آيـه )ـ عذاب و مجازات الهى همه اش دردناك است , اما تعبير به ((سؤالعذاب )) در آيه قبل نشان مى دهد كه خداوند عذاب دردناكترى براى اين گروه انتخاب فرمود اين همان چيزى است كه در اين آيه به آن اشاره كرده , مى فرمايد:مجازات دردناك آنها ((همان آتش است كه هر صبح و شام بر آن عرضه مى شوند))(النار يعرضون عليها غدوا وعشيا).
((و روزى كه قيامت برپا مى گردد (دستور مى دهد) آل فرعون را در شديدترين عذاب وارد كنيد)) (ويوم تقوم الساعة ادخلوا آل فرعون اشد العذاب ).