در اين آيه براى نشان دادن اين واقعيت كه هرگونه نعمت و رحمت در اين عالم از سوى خداست , و كـسـى از خـود چيزى ندارد, به يك مساله كلى و يك مصداق روشن آن اشاره كرده , مى فرمايد: ((مـالـكـيـت و حـاكـمـيت آسمانها و زمين از آن خداست هرچه را بخواهد مى آفريند)) (للّه ملك السموات والا رض يخلق مـايشا).
نـمـونه روشنى از اين واقعيت كه هيچ كس از خود چيزى ندارد, و هرچه هست از ناحيه اوست اين كـه : ((بـه هـركس اراده كند دختر مى بخشد و به هركس بخواهد پسر)) (يهب لمن يشا اناثا ويهب لمن يشا الذكور).
(آيـه )ـ ((يـا (اگـر بـخـواهـد) پـسر و دختر ـهر دوـ به آنها مى دهد,و هركس را بخواهد عقيم و بى فرزند مى گذارد)) (او يزوجهم ذكرانا واناثا ويجعل من يشا عقيما).
و به اين ترتيب مردم به چهار گروه تقسيم مى شوند: آنهايى كه تنها پسر دارندو در آرزوى دخترى هـسـتـنـد, و آنها كه دختر دارند و در آرزوى پسرى , و آنها كه هر دورا دارند, و گروهى كه فاقد هرگونه فرزندند و قلبشان در آرزوى آن پر مى كشد.
تعبير به ((يهب )) (مى بخشد) دليل روشنى است كه هم دختران هديه الهى هستند و هم پسران , و فـرق گـذاشـتـن مـيان اين دو از ديدگاه يك مسلمان راستين صحيح نيست , هر دو ((هبه )) او مى باشند.
بـه هرحال نه تنها در موضوع تولد فرزندان كه در همه چيز مشيت خداوند حاكم مطلق است , و او قادرى است آگاه و حكيم كه علم و قدرتش با هم قرين است , لذادر پايان آيه مى افزايد: ((او دانا و قادر است )) (انه عليم قدير).
آيـه ـ شـان نزول : جمعى از يهود خدمت پيامبر(ص ) آمدند و عرض كردند: چرا تو با خداوند سخن نـمى گويى ؟ و به او نگاه نمى كنى ؟ اگر پيامبرى همان گونه كه موسى (ع ) با او سخن گفت و به او نـگاه كرد تو نيز چنين كن , ما هرگز به تو ايمان نمى آوريم مگر اين كه همين كار را انجام دهى , پيامبر(ص ) فرمود: موسى هرگز خدا را نديد, اينجا بود كه آيه نازل شد و چگونگى ارتباط پيامبران را با خداوندمتعال تشريح كرد.