آرزو و تـمـنـا از محدود بودن قدرت انسان و توانائى او سرچشمه مى گيرد زيراهرگاه به چيزى علاقه داشت و به آن نرسيد شكل آرزو و تمنا به خود مى گيرد.
الـبته آرزوهاى انسان گاهى صادق است و از روح بلند او سرچشمه مى گيرد وعاملى است براى حـركـت و تـلاش و جهاد و سير تكاملى او, مثل اين كه انسان آرزومى كند در علم و دانش و تقوا و شخصيت و آبرو سرآمد جهانيان باشد.
ولـى بـسيار مى شود كه اين آرزوها كاذب است , و مايه غفلت و بى خبرى وتخدير و عقب ماندگى اسـت , مـثـل آرزوى رسيدن به عمر جاويدان , و خلود درزمين , و در اختيار گرفتن تمام اموال و ثروتها, و حكومت بر همه انسانها و موهومات ديگرى از اين قبيل .
و بـه همين دليل در روايات اسلامى تشويق شده كه مردم به سراغ آرزوهاى خير بروند, در حديثى از پـيـغـمبر اكرم (ص ) مى خوانيم : ((كسى كه تمناى چيزى كندكه موجب رضاى خداست از دنيا بيرون نمى رود مگر به آن برسد)).