در حـديثى از امام صادق (ع ) مى خوانيم : ((هركس سوره طلاق و تحريم را درنماز فريضه بخواند, خـداونـد او را در قـيـامـت از تـرس و اندوه پناه مى دهد, و از آتش دوزخ رهائى مى بخشد, و او را به خاطر تلاوت اين سوره و مداومت بر آن , واردبهشت مى كند, زير اين دو سوره , از آن پيغمبر(ص ) است )).
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.
آيه ـ شان نزول : پيامبر(ص ) گاه كه نزد ((زينب بنت جحش )) (يكى از همسرانش )مى رفت زينب او را نگاه مى داشت و از عسلى كه تهيه كرده بود خدمت پيامبر(ص ) مى آورد, اين سخن به گوش ((عـايـشـه )) رسـيـد, و بـر اوگـران آمـده , مـى گويد: من با ((حفصه )) (يكى ديگر از همسران پـيـامـبـر(ص )) قـرارگـذاشتيم كه هر وقت پيامبر(ص ) نزد يكى از ما آمد فورا بگوئيم , آيا صمغ ((مغافير))خورده اى ؟!.
((مـغافير)) صمغى بود كه يكى از درختان حجاز به نام ((عرفط)) تراوش مى كرد وبوى نامناسبى داشت و پيامبر(ص ) مقيد بود كه هرگز بوى نامناسبى از دهان يا لباسش استشمام نشود.
روزى پيامبر(ص ) نزد ((حفصه )) آمد, او اين سخن را به پيامبر(ص ) گفت .
حـضـرت فـرمـود: مـن ((مـغـافير)) نخورده ام , بلكه عسلى نزد زينب بنت جحش نوشيدم , و من سـوگـنـد ياد مى كنم كه ديگر از آن عسل ننوشم ولى اين سخن را به كسى مگو ـمبادا به گوش مردم برسد, و بگويند چرا پيامبر غذاى حلالى را بر خودتحريم كرده , و يا از كار پيامبر در اين مورد و يا مشابه آن تبعيت كنند, و يا به گوش زينب برسد و او دل شكسته شود.
ولـى سـرانـجـام او ايـن راز را افـشـا كـرد, و بـعدا معلوم شد اصل اين قضيه توطئه اى بوده است , پـيامبر(ص ) سخت ناراحت شد و پنج آيه اول اين سوره نازل گشت ـ و ماجرا را چنان پايان داد كه ديگر اين گونه كارها در درون خانه پيامبر(ص )تكرار نشود.