محتواى آيات اين سوره كاملا هماهنگ با سوره هاى ((مكى )) است چرا كه بيش از هر چيز بر محور مساله نبوت پيامبر اسلام (ص ), و مبارزه با دشمنانى كه او رامجنون مى خواندند, و دعوت به صبر و استقامت , و انذار و تهديد مخالفان به عذاب الهى , دور مى زند.
روى هم رفته مباحث اين سوره را مى توان در هفت بخش خلاصه كرد:.
1ـ نـخست به ذكر قسمتى از صفات ويژه رسول خدا(ص ) مخصوصا اخلاق برجسته او مى پردازد, و آن را با قسمهاى مؤكدى تاكيد مى كند.
2ـ سپس قسمتى از صفات زشت و اخلاق نكوهيده دشمنان او را بازگومى نمايد.
3ـ در بـخـش ديـگـرى داسـتـان ((اصـحـاب الـجنة )) كه در حقيقت هشدارى است به مشركان زشت سيرت بيان شده .
4ـ در قسمت ديگرى مطالب گوناگونى راجع به قيامت و عذاب كفار در آن روز آمده است .
5ـ در بخش ديگرى انذارها و تهديدهائى نسبت به مشركان بازگو شده .
6ـ در بخش ديگرى به پيامبراسلام (ص ) دستور مى دهد كه در برابر دشمنان سرسخت , استقامت و صبر نشان دهد.
7ـ سـرانـجام در پايان سوره نيز سخن از عظمت قرآن و توطئه هاى مختلف دشمنان بر ضد پيامبر به ميان آورده .
انتخاب نام ((قلم )) براى اين سوره به تناسب نخستين آيه آن است , بعضى نيزنام آن را سوره ((ن )) ذكـر كرده اند, و از بعضى از روايات كه در فضيلت اين سوره آمده استفاده مى شود كه نام آن سوره ((ن والقلم )) است .