در بـسيارى از كتب معروف اسلامى اعم از تفسير و حديث آمده است كه پيغمبر گرامى اسلام به هـنگام نزول آيه فوق ((وتعيهـا اذن واعية )) فرمود: ((من از خداخواستم كه گوش على را از اين گوشهاى شنوا و نگه دارنده حقايق قرار دهد)).
و بـه دنـبـال آن عـلـى (ع ) مى فرمود: ((من هيچ سخنى بعد از آن , از رسول خدانشنيدم كه آن را فراموش كنم بلكه هميشه آن را به خاطر داشتم )).
در ((غـاية المرام )) شانزده حديث در اين زمينه از طرق شيعه و اهل سنت نقل كرده است , و تفسير ((الـبـرهان )) از ((محمدبن عباس )) نقل مى كند كه در اين باره سى حديث از طرق عامه و خاصه نقل شده است .
و ايـن فـضـيلتى است بزرگ براى پيشواى بزرگ اسلام على (ع ) كه صندوقچه اسرار پيامبر(ص ) و وارث تـمـام عـلـوم رسـول خـدا(ص ) بود, و به همين دليل بعد از او درمشكلاتى كه براى جامعه اسـلامى در مسائل علمى پيش مى آمد موافقان و مخالفان به او پناه مى بردند, و حل مشكل را از او مى خواستند كه در كتب تاريخ مشروحاآمده است .