ايـن سوره بعد از هجرت نازل شده است , و در آن بشارت و نويد از پيروزى عظيمى مى دهد كه به دنـبـال آن مـردم گـروه گـروه وارد ديـن خـدا مـى شـونـد, و لـذا بـه شكرانه اين نعمت بزرگ پيغمبراكرم (ص ) را دعوت به ((تسبيح )) و ((حمد)) الهى و((استغفار)) مى كند.
گـرچـه در اسـلام فـتـوحات زيادى رخ داد, ولى فتحى با مشخصات فوق جز((فتح مكه )) نبود, بخصوص اين كه طبق بعضى از روايات , اعراب معتقدبودند اگر پيامبراسلام (ص ) مكه را فتح كند و بر آن مسلط گردد اين دليل بر حقانيت اوست .
بعضى گفته اند: اين سوره بعد از ((صلح حديبيه )) در سال ششم هجرت , و دوسال قبل از ((فتح مكه )) نازل گرديد.
يـكى از نامهاى اين سوره سوره ((توديع )) (خداحافظى ) است چرا كه در آن بطور ضمنى از رحلت پيامبر(ص ) خبر مى دهد.
در حـديثى آمده است هنگامى كه اين سوره نازل شد و پيغمبراكرم (ص )آن را بر ياران خود تلاوت كـرد هـمـگى خوشحال و خوشدل شدند, ولى ((عباس ))عموى پيامبر(ص ) كه آن را شنيد گريه كرد, پيغمبر(ص ) فرمود: اى عمو چرا گريه مى كنى ؟.
عرض كرد: گمان مى كنم خبر رحلت شما در اين سوره داده شده اى رسول خدا!.
پيامبر فرمود: مطلب همان گونه است كه تو مى گوئى .
درباره فضيلت تلاوت اين سوره در حديثى از پيغمبراكرم (ص ) آمده است :((كسى كه آن را تلاوت كند همانند اين است كه همراه پيغمبر(ص ) در فتح مكه بوده است )).
در حـديـث ديگرى از امام صادق (ع ) مى خوانيم : ((كسى كه سوره اذا جانصراللّه والفتح را در نماز نـافـلـه يـا فـريضه بخواند خداوند او را بر تمام دشمنانش پيروز مى كند و در قيامت در حالى وارد مـحـشـر مـى شـود كه نامه اى با اوست كه سخن مى گويد, خداوند آن را از درون قبرش همراه او بيرون فرستاده , و آن امان نامه اى است از آتش جهنم )).
نـاگـفـتـه پـيـداست اين همه افتخار و فضيلت از آن كسى است كه با خواندن اين سوره در خط رسول اللّه قرار گيرد, و به آيين و سنت او عمل كند.
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.