لـحـن آيـات اخـيـر اين سوره , با سوره هاى مدنى هماهنگ است , ولى صدر آن ,با سوره هاى مكى موافقتر است , اما به هرحال ما مجموع آن را طبق مشهور مدنى ,تلقى مى كنيم .
از نظر محتوا, اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم كرد:.
1ـ آغاز سوره كه از توحيد و صفات و افعال خدا بحث مى كند.
2ـ به دنبال آن , با استفاده از علم خداوند, به مردم هشدار مى دهد كه مراقب اعمال پنهان و آشكار خود باشند و سرنوشت اقوام پيشين را فراموش نكنند.
3ـ در بـخش ديگرى از سوره , سخن از معاد است و اين كه روزقيامت روز((تغابن )) و مغبون شدن گروهى و برنده شدن گروه ديگرى است (نام اين سوره نيز ازهمين گرفته شده ).
4ـ در بـخـشـى ديـگـر دسـتور به اطاعت خدا و پيامبر(ص ) داده و پايه هاى اصل نبوت را تحكيم مى بخشد.
5ـ آخرين بخش سوره , مردم را به انفاق در راه خدا تشويق مى كند و از اين كه فريفته اموال و اولاد و هـمـسران شوند برحذر مى دارد, و سوره را با نام و صفات خداپايان مى دهد همان گونه كه آغاز كرده بود.