جواب:
روزه نيز در امتهاي گذشته بوده است و آيه
شريفه 183 سوره بقره:
((يا ايها الذين امنو كتب عليكم الصيام كما كتب
علي الذين من قبلكم...
اي افرادي كه ايمان آوردهايد روزه بر شما نوشته شد همان
گونه كه بر كساني كه
قبل از شما بوده نوشته شده...))
دلالت دارد كه بر امتهاي سابقه نيز روزه
واجب بوده.
از تورات و انجيل فعلي نيز بر ميآيد كه روزه در
ميان يهود ونصاري بوده و اقوام و ملل ديگر هنگام
مواجه شدن با غم واندوه روزه ميگرفتهاند.
در كتاب قاموس كتاب مقدس ص 428 ذكر
شده كه قوم يهود غالبا در موقعي كه فرصت يافته
ميخواستند اظهار عجز وتواضع در حضور خدا
نمايند روزه ميداشتند تا به گناهان خود اعتراف
نموده و به واسطه روزه و توبه رضاي حضرت
اقدس الهي را تحصيل نمايند.
باز در همان كتاب ذكر شده ((روزه اعظم با
كفاره))، محتمل است كه فقط روزه يك روزه ساليانه
مخصوص بود كه در ميان طايفه يهود مرسوم بود
البته روزههاي موقتي ديگر براي يادگاري خرابي
اورشليم و غيره ميداشتند.
از انجيل لوقا نيز بر ميآيد كه حواريون مسيح
نيز روزه ميگرفتند (تفسير نمونه ج 1، ص 4 ؤ633).
اما روزهاي به نام روزه صمت (سكوت) هم در
ميان آنها بوده كه در شريعت، اين روزه منسوخ
گرديده.
|
