جواب:
الف) كسي كه مريض است و روزه گرفتن براي او ضرر دارد، نبايد روزه بگيرد. ب) اگر مرض او طوري باشد كه در بين دو ماه رمضان هم نتواند روزه بگيرد، آن روزهها قضا لازم ندارد و تنها براي هر روز يك مد طعام (تقريباً 750 گرم گندم يا قيمت آن) به فقيران بدهد (براي هر روز تقريباً 100 الي 150 تومان ميشود) و لازم نيست فوراً پرداخت شود، بلكه هر زماني كه توان مالي داشت، ميتواند پرداخت كند.
|