جواب:
فحاشي و ناسزا گفتن براي فحش دهنده عيب بزرگي است و براي شنونده يا شخصي كه به او ناسزا گفته ميشود، تأثيري ندارد. در روايات در مذمّت كسي كه فحش ميدهد، آمده است: بر هر فحاش بد زبان بهشت حرام است.
فحاشي و بد زباني، يكي از آفات بزرگ زبان محسوب ميشود. هر انسان متدين و عاقلي بايد زبان خود را از بد گفتن، به انسان زنده و مرده حفظ كند.
اما در مورد اين كه شنونده فحش ناراحت ميشود، مسلّماً شنونده ناراحت ميشود. درمورد اموات نيز روح آنان درعالم برزخ متأثر و ناراحت ميشود، همان طور كه سلام دادن به اموات و خيرات و مبرّات براي آنان مفيد است و باعث خوشحالي آنها ميشود.
امام صادق(ع) فرمود: مردگان را پيش از طلوع آفتاب زيارت كنيد. زيارت و سلام و درود و دعاي شما را ميشنوند و جواب ميدهند. اگر بعد از طلوع آفتاب زيارت كنيد ميشنوند، ولي جواب نميدهند.(1)
امام باقر(ع) فرمود: روز جمعه قبل از طلوع خورشيد به زيارت مردهها برويد. در آن موقع به آنها فرصت داده ميشود و آزاد و راحت هستند.
هنگامي كه آفتاب طلوع كند، باز هر كسي به زيارت آنان برود ميفهمند.(2)
پينوشتها:
1 - مفاتيحالجنان، ص 1119، به نقل از كامل الزيارات.
2 - وسائل الشيعه، ج7، ص 415.
|
