جواب:
رواياتي كه اشاره كرده ايد، مورد توجه فقها بوده است؛ ليكن اين روايات نمي تواند ملاك عمل قرار گيرد؛ زيرا: 1- برخي از راويان اين احاديث ضعيف بوده و توثيق ندارند (مانند محمد بن سنان، معاذبن كثير و...). 2- برخي از راويان اين احاديث اشخاص موثقي هستند ولي روايات صحيح و سقيم نقل مي كنند (مانند حذيفة بن منصور). 3- برخي از اين روايات دلالت بر اين كه هميشه ماه رمضان سي روز است ندارد (مانند روايت شعيب). 4- اين روايات داراي معارض مي باشند. در وسائل الشيعه (جلد 10) بابي تحت عنوان «باب جواز كون شهر رمضان تسعه و عشرين يوماً...» وجود دارد كه در آن روايات بسياري مبني بر امكان 29 روز بودن ماه رمضان جمع شده است. 5- در برخي از روايات ملاك آغاز صيام و افطار در عيد، رؤيت هلال ذكر شده است. از اين روايات مي فهميم كه ملاك عدد ايام نيست.
|
