جواب:
از چند طريق انسان مي تواند تا حدودي دريابد كه توبه او مورد پذيرش واقع گرديده است يا نه: 1- احساس بهجت و آرامش خاصي كه پس از دعا و توبه به انسان دست مي دهد يا به تعبير ديگر احساس سبكي از گناهان و آلودگي ها. 2- هر قدر انسان از گناهان خود به طور جدي پشيمان شده و با تضرع و التجاي بيشتري خدا را بخواند توبه او مقبول تر است. بنابراين ميزان انقلاب روحي انسان در حال استغفار نيز مي تواند به عنوان يك علامتي به كار آيد. 3- ميزان اعتماد به وعده هاي نيكوي الهي قابليت و عنايات الهي را افزون مي سازد. بنابر اين هر اندازه خدا باوري و توكل و اعتماد به وعده هاي او را در خود افزون يافتيم مي توانيم بيشتر اميد يابيم كه ما را پذيرا گشته است. 4- هر قدر آثار واقعي توبه در اعمال و كنش هاي ما بيشتر هويدا گردد. يعني رغبت كمتري به گناه و اراده و عزم راسخ تري در اطاعت پروردگار يابيم نشان مي دهد كه توبه ما توبه واقعي تري بود و به همين نسبت مقبول تر واقع گرديده است. امام امت (ره) مي فرمودند: اگر بعد از ماه مبارك رمضان تغييري در حالات خود يافتيد به همان نسبت وارد ضيافت الله شده ايد ولي اگر دگرگوني در شما پديد نيامد از آن بي بهره مانديد.
|
