جواب:
از اين كه با ما مكاتبه نمودهايد سپاسگزاريم.
از اين كه خواهر گرامي شما به بيماري افسردگي مبتلا شده و در مدت شش سال هنوز درمان نشده متأسفيم. از صميم دل براي ايشان دعا ميكنيم و آرزوي بهبودي كامل داريم.
به نظر ميرسد كه مدت شش سال زمان زيادي براي درمان افسردگي باشد. تعجب ميكنيم كه چطور معالجه صورت نگرفته است. قطعاً به اين موضوع واقفايد كه داروهاي شيميايي صرفاً نقش مسكّن و اكرام كننده دارد و در كنار دارو درماني بايد به رفتار درماني نيز توجه داشت. در اين جهت لازم است! از نظر روانشناسان و روان كاوان با تجربه بهرهمند شويد و با تغييراتي در زندگي و به وجود آوردن تنوع و شادي و روي آوردن به ورزش و گفتگوهاي صميمي، بر افسردگي چيره آييد. اما در مورد نماز و روزههايي كه از خواهرتان قضا شده، بايد بگوييم: نمازهايي را كه نخوانده، چون از روي عمد نيست و تصميم داشته نماز صبح بخواند، ولي به خاطر مصرف دارو نتوانسته نماز را در وقتش بخواند، معصيت نكرده است. البته قضا نمازهاي مذكور لازم است.
روزههايي را كه به خاطر بيماري نگرفته، چون بيماري تا سال ديگر ادامه داشته، قضا ندارد. در صورت توانايي مالي فقط كفاره دهد، يعني براي هر روز، ده سير طعام دهد.
|