جواب:
مقصود از سؤال كاملاً مشخص نيست؛ يا اين است كه آيا ميتوان به چنين خانوادهاي، كفاره روزه داد؟ يا اين است كه آيا بر چنين شخص و خانوادهاي كفاره دادن واجب ميشود؟
اگر مقصود اوّل باشد، بايد بگوييم: فقير كسي است كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد. كساني كه صنعت و ملك و سرمايه و كسي دارند كه زندگي آنها را اداره نميكند، فقير محسوب ميشوندو ميتوان به آنها به عنوان كفاره روزه، غذا داد.
اما اگر كسي كفاره روزه به طور تمام برايش ممكن نباشد، هر چند مُدّ (ده سير) كه ميتواند، به فقرا طعام بدهد. اگر نتواند استغفار كند، اگر چه مثلاً يك مرتبه بگويد استغفراللَّه. احتياط واجب در فرض اخير آن است كه هر وقت بتواند كفاره را بدهد.(1)
پي نوشتها:
1. توضيح المسائل مراجع، ج 2، ص 145، مسئله 1925؛ همان، ج 1، ص 964، مسئله 1660.
|
