جواب:
زيرا روزه گرفتن، روح انسان را تلطيف، ارادة انسان را قوي، و غرائز و شهوت او را تعديل ميكند.
روزه دار، بايد در حال روزه با وجود گرسنگي و تشنگي، از غذا و آب و هم چنين لذت جنسي چشم بپوشد، و عملاً ثابت كند كه او هم چون حيوان دربند علف نيست، او ميتواند زمام نفس سركش را به دست گيرد، و بر هوسها و شهوات خود مسلط گردد.
انسان، با روزه گرفتن و بامحدوديتهاي موقت، خود را مقاوم و ارادهاش را قوي ميسازد، و توان مبارزه با حوادث سخت را پيدا ميكند، و در مقابل شهوات و غرائز سركش و طغيان گر ميتواند خود را كنترل كند و بر قلب خود نور و صفا بخشد.
خلاصه، از آن جا كه روزه، انسان را از عالم حيوانيت ترقي داده و به جهان فرشتگان صعود ميدهد، طبيعي است كه شهوات او فروكش كند. لذا، قرآن كريم، ميفرمايد: يَـََّأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَي الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون (بقره،183) اي افرادي كه ايمان آوردهايد، روزه بر شما نوشته شد همانگونه كه بر كساني كه قبل از شما بودند نوشته شده، تا پرهيزكار شويد. جملة لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون (باشد كه پرهيزكار شويد) اشاره به همه حقايق فوق است. امام علينيز ميفرمايد: روزه، روي شيطان را سياه ميكند.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 628 - 630، دارالكتب الاسلاميه / اصول كافي، كليني، ج 4، ص 62، دارالكتب الاسلاميه.)
|
