جواب:
عنايت و توجه شما به نماز و قرآن و ترييت ديني فرزندتان قابل تقدير و تحسين است. در خصوص همسرتان نيز همين كه اعتقاد و باور به نماز دارد و به اقامه نماز مي پردازد جاي خوشحالي و خوشوقتي است. و اما اين كه برخي از آداب نماز را رعايت نمي كند يا موارد اخلاقي ديگري كه متذكر شده ايد لازمه اش اين است كه ميزان آگاهي و درك و شناخت ايشان افزايش يابد. بايد از راههاي غيرمستقيم و با زبان گرم و صميمانه و افرادي كه بر ايشان تأثيرگذار هستند بدون اين كه اشكالات مطرح بشود سطح آگاهي ايشان افزايش يابد. براي مقابله با اشكالات و موارد خلافي كه مطرح كرده ايد بايد از طريق جايگزين موارد و مطالب ديگري اقدام نماييد. مثلاً نوارها و سي دي هاي مذهبي يا فيلمهاي آموزنده و سرودهاي مجاز و ... را نگاه كند. صرف مخالفت با يك امر بدون در نظر گرفتن جايگزين، فايدهاي ندارد و فرد را در تقابل قرار مي دهد. ولي اگر بتوانيد چيز ديگري كه مورد علاقه اوست و حرام نيز نمي باشد جايگزين كنيد به مروز زمان از آن كار خطا و اشتباه دور خواهد شد.
نكته ديگري كه در مقابله با انحرافات اخلاقي حايز اهميت است، آگاهي افراد از عواقب سوء آن اعمال است. سعي كنيد باز هم از طرق غير مستقيم به آثار و عواقب سوء كارهايش پي ببرد. آگاهي از وضعيت افرادي كه با گرفتار شدن در دامن اين انحرافات دچار بدبختي و بيچارگي شده اند و عاقبت ناخوشي داشته اند مي تواند در ايجاد تنفر و انزجار ايشان از اعمال زشتش مؤثر باشد.
در مورد بهره مندي مادي از اموال شوهر يادآور مي شويم كه حساسيت به خرج دادن در اين مورد شما را دچار مشكل ميكند. اگر آنچه مصرف مي كنيد مطمئن هستيد از حرام است از آن اجتناب كنيد، ولي به صرف شك ترديد و شبهه شما مسؤوليتي نداريد، زيرا شما نان خور شوهر هستيد و مكلفبه رعايت حلال و حرام در مال به صورت افراط گونه نيستيد. البته تأكيد مي شود اگر اطمينان يافتيد آنچه در اختيار شما قرار مي دهد حرام است لازم است، به نحوي اجتناب كنيد. مثلاُ با لباسي كه با پول حرام تهيه شده نماز نخوانيد ولي در شرايط عادي حتي مي توانيد آن را بپوشيد و ...
در خصوص اعاده نماز و روزه هاي دوران ضعف جسماني به رساله عمليه مجتهد و مرجع تقليد خودتان مراجعه كنيد، سعي كنيد نمازتان را اعاده و قضا نماييد. البته شروع كنيد به قضا كردن تا به مرور انشاءا...تمام بشود. حساب و كتاب هم داشته باشيد تا مدت زمان مشخص شده را بطور دقيق قضا كنيد. البته وقتي تصميم گرفتيد و مشغول بجاآوردن نمازهاي قضاي خودتان هستيد كفايت مي كند و لازم نيست مشخص كنيد در چه مدتي آن را قضا نماييد. در مورد روزهنيز همين كار را بكنيد و مثلاً در هفته اي يك يا دو روز (دوشنبه ها ـ پنج شنبهها) يا ماهي چند روز (اول ـ وسط و آخر هر ماه) و ... را روزه بگيريد تا تمام بشود. به استناد فتواي برخي از مراجع روزه اي كه به دليل ضعف جسماني ادا نشده است كفاره ندارد. به فتواي مجتهد خودتان مراجعه كنيد. اگر هم خواستيد كفاره بدهيد، براي هر روز معادل قيمت يك كيلو گندم كفاره بدهيد.
كفاره روزه اي كه به دليل ضعف جسماني نگرفته ايد واجب نيست. ولي اگر بخواهيد پرداخت كنيد، به لحاظ شرعي به گردن شوهرتان نيست، بلكه به عهده پدرتان مي باشد و همان گونه كه شوهرتان بيان كرده است چون نان خور پدرتان بوده ايد بر عهده پدرتان مي باشد.
اين كه شوهرتان به اين مسايل آگاهي دارد نشان دهندة زمينه مذهبي است و شما به خوبي مي توانيد از اين زمينه ها استفاده كرده و با تشويق و تقدير از او، وي را به آگاهي و دانش بيشتر در موضوعات ديني و مذهبي ترغيب كنيد و با معضلاتي كه برشمرده ايد مقابله نماييد.
|
